Brak tolerancji w narodzie polskim widoczny jest od wielu lat. Już w najmłodszych latach odmienność od ściśle ustalonego standardu jest wyśmiewana. W szkole podstawowej dzieci nie chcę się bawić z „rudym” albo siedzieć w jednej ławce z „grubą”.
W „dorosłym życiu” pojawiają się podobne problemy, które mogą zniszczyć czyjeś życie. Na rozmowie o pracę u szefa rasisty mniejsze szanse ma przybysz z bliskiego wschodu. W środowiskach prawicowych potępiani są geje (homoseksualiści), a starsze panie widząc Afroamerykanina przechodzą na drugą stronę ulicy krzycząc „brudny murzyn”.
Uprzedzenia do innych osób biorą się najczęściej ze stereotypów (np. cygan - złodziej, kibol - bandyta itp.). Stereotypy jednak nie zawsze są prawdziwe, znam wielu wartościowych ludzi, którzy na pierwszy rzut oka wyglądają „nieszczególnie”.
Pamiętajmy, że nim wydamy na kogoś kto odstaje nieco od wymyślonej przez społeczeństwo „normy” poznajmy go lepiej. Przecież nie wygląd, kolor skóry czy orientacja seksualna świadczy o wartości człowieka. Pamiętajmy o tym i uczmy nasze dzieci tolerancji, a poziom agresji w życiu codziennym nie będzie rósł w takim tempie jak dziś.
Zgadzam się w 100% z tym co tu napisane. Musimy, my Polacy w szczególności, nauczyć się leczyć zakorzenione głęboko w naszej naturze stereotypy.
OdpowiedzUsuń